Przymiarka do powrotu - zaległe recenzje

Najwyższa pora by zebrać się w kupę i wrócić. Wiele czasu minęło odkąd skończyłem książki, o których nie było tu jeszcze żadnej wzmianki. Już wtedy średnio mi szło napisanie o nich cokolwiek, a po takim czasie jest to jeszcze trudniejsze dlatego też postanowiłem wziąć przykład z Sil i po prostu napisać pokrótce o każdej z nich. 

Autor: Jacek Dukaj

Tytuł: Lód

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Oprawa: twarda

Liczba stron: 1045

Status: posiadam

Ocena: 5/6

Tym razem Dukaj zmienia naszą rzeczywistość poprzez wydarzenia z czerwca 1908 roku. Sprowadza w ten sposób tytułowy Lód odmieniając życie wielu ludzi, ingerując w prawa rządzące naszą rzeczywistością, zmieniając światowy przemysł. Głównym bohaterem jest Benedykt Gierosławski - student, matematyk, Polak, syn Filipa Gierosławskiego, który podobno rozmawia z lutymi. I ot i cała sprawa, jeśli kto z lutymi porozumieć by się umiał ten na Historje miałby wpływ, a kto mógłby większy mieć wpływ na ojca jeśli nie syn?

Udało mi się uporać z "Lodem" i jestem z tego bardzo zadowolony. Gdyby nie wakacje (2012r) i dużo wolnego czasu mogłoby się to przedłużyć do kilku miesięcy. Nie jest to książka w żadnym razie zła jednak jej objętość w połączeniu z dukajowskim stylem i poruszanymi przez niego tematami sprawia, że jest ona niezwykle wyczerpująca. Wymaga  skupienia, niejednokrotnie skłania czytelnika do przemyśleń, porusza się po polu polityki, matematyki, fizyki, filozofii, religii i innych. Dochodzi jeszcze do tego specyficzny język choć to akurat czyli zabawa słowami, językiem czy terminami, przeinaczanie, zniekształcanie czy słowotwórstwo to rzecz powszechna u Dukaja.

Nie jest to książka dla każdego i Ci którzy sięgną po samą opowieść mogą szybko od niej odpaść znużeni ilością stron jakie są poświęcone na przemyślenia i filozofie. Polecam szczególnie tym, którzy nad lekturą lubią pomyśleć, przystanąć i zastanowić się, szukają czegoś głębszego niż tylko ciekawej opowieści i dobrze wykreowanych bohaterów.

Autor: Catherynne M. Valente

Tytuł: Opowieści sieroty tom 2: W miastach monet i korzeni

Wydawnictwo: MAG

Oprawa: twarda

Liczba stron: 287

Status: posiadam

Ocena: 5+/6

W "W miastach monet i korzeni" to drugi i jednocześnie ostatni tom "Opowieści sieroty" wspaniałej historii opowiedzianej przez Catherine Valente. Nie będzie więcej i lepiej, może nawet troszeczkę gorzej bowiem wiemy co nas czeka. To nie jest tom pierwszy do kwadratu to po prostu kontynuacja i domknięcie historii znanej nam z pierwszej części. Ci którzy spodziewali się czegoś innego mogą być zawiedzeni, ale z drugiej strony czego innego można by się spodziewać? Wspaniały kwiecisty język Valente, szkatułkowa struktura opowieści, bajkowe krainy, fantastyczne stworzenia, wspaniałe historie, a koniec końców rozwikłanie tajemnicy zagadkowej dziewczynki z wytatuowanymi opowieściami. Jeśli jeszcze nie sięgnęliście po tą kontynuację to zachęcam.

Autor: Catherynne M. Valente

Tytuł: Nieśmiertelny

Wydawnictwo: MAG

Oprawa: twarda

Liczba stron: 458

Status: posiadam

Ocena: 5+/6

Valente znów czaruje nas słowem. Tak jak i w przypadku "Opowieści sieroty" tak i tutaj zostajemy uraczeni barwnym i bogatym językiem, licznymi metaforami i wspaniałymi opisami zarówno magicznych jak i bardziej zwyczajnych miejsc. Tym razem jednak w przeciwieństwie do Opowieści choć znów otrzymujemy niewątpliwie wspaniałą historię to nie jest ona optymistyczna i kolorowa. To co z pozoru wydawało się bajką wraz z biegiem lat odarte zostaje z wszelkich barw stając się szarą codziennością, która również zostanie wydarta jeśli nie będziemy o nią walczyć. Opowieść przepełniona smutkiem, łzami i żalem lecz cóż innego powstanie jeśli piękną magiczną opowieść wrzucimy w brutalną rzeczywistość? W dodatku rzeczywistość komunistycznej Rosji w okresie jej przemian i nadchodzącej wojny.

Autor: Feliks W. Kres

Tytuł: Piekło i szpada
Cykl: Zjednoczone Królestwa

Wydawnictwo: MAG

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Liczba stron: 522

Status: posiadam

Ocena: 3+/6

 Książka po którą sięgnąłem z ciekawości i której klimat choć obiecujący okazał się jednak nie tym czego szukałem. Wytworne maniery, salony i szlachta, eleganckie ubrania, szpady i pistolety, a do tego magia, klątwy i stworzenia nie z tego świata. Obraz nietypowy, niecodzienny, obiecujący ciekawy klimat. Sama historia poprawna, w zasadzie wręcz dobra, przedstawiona w postaci opowiadań, które z czasem się ze sobą wiążą. Pomimo tego jednak nie potrafiłem się wciągnąć i zachwycić zwłaszcza mając na uwadze czytaną kiedyś Księgę Całości, której wykreowany świat i bohaterowie choć poniekąd podobni potrafili mnie zaciekawić i pochłonąć. Mnie na razie nie śpiesznie do pozostałych dwóch części. Sięgnijcie i podzielcie się swoją opinią.

###

Wkrótce osobno pojawi się recenzja drugiego tomu Malazańskiej Księgi Poległych, a także dwie inne recenzje kontynuacji mniej lub bardziej znanego cykli i trylogii, które już od jakiegoś czasu zalegają na blogu. Potem... cóż miejmy nadzieję, że wszystko wróci do normy. :)