Conan z Cimmerii

Autor: Robert E. Howard

Tytuł: Conan i pradawni bogowie

Cykl: Conan Cimmeryjczyk
Wydawnictwo: Rebis

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Liczba stron: 

Status: posiadam

Ocena: 5-/6

Jest to moje pierwsze spotkanie z postacią Conana w literaturze. Do tej pory za sprawą ekranizacji z Arnoldem w roli głównej zakorzenił się w mojej wyobraźni zupełnie inny obraz owego wojownika. Wszyscy chyba go znamy prawda? Małomówny, wielki jak góra i twardy jak stal osiłek, który za rozmyślaniem nie przepada, a wszelkie problemy rozwiązuje za pomocą miecza. Jest w tym wiele prawdy jednak wydaje mi się, że twórcy filmów o Conanie błędnie zinterpretowali pojęcie barbarzyńcy. Barbarzyńskie korzenie nie czynią Conana mniej inteligentnym czy gorszym od innych ludzi, wręcz przeciwnie, dają mu przewagę nad ludźmi cywilizowanymi, przewagę w postaci siły, szybkości i instynktu, który nie raz uratował już życie naszego bohatera. Przypuszczam, że Conan bez większych problemów mógłby się ucywilizować gdyby tylko chciał, jednak oznaczałoby to przyjęcie kajdan jakie niewolą ludy cywilizowane, kajdan w postaci labiryntów praw i obowiązków, odpowiednich zachowań, kajdan które stępiłyby zmysły Conana jednocześnie zabijając jego istotę. Dlatego też pozostaje dzikim barbarzyńcą obarczając cywilizacyjnymi problemami innych. W trakcie swojego życia Conan podejmuje się różnych zajęć, jest wojownikiem, dowódcą wojsk, piratem czy złodziejem, a nawet królem i nie raz pokazuje, że posiada spryt i inteligencję daleko wykraczające poza te, których moglibyśmy się spodziewać po kreacji z filmów.

Kiedy jeszcze podczas lektury zacząłem pisać tę recenzję zamierzałem napisać iż Conan ma tylko dwie słabości: wino i kobiety i nie pytajcie skąd mi się to wzięło ;). Po lekturze przekonałem się jednak, że to poniekąd bzdura. Owszem Conan wino lubi, ale słabością jego nie jest na pewno, nigdy bowiem nie sprowadziło nań kłopotów i niejednego potrafił przepić. Z kobietami bywało już różnie. Jak na barbarzyńcę przystało Conan pięknych kobiet pożąda przez co czasem daje się zwieść w pułapkę, nie ma jednak takiej, z której nie potrafiłby sobie wyciąć drogi. W związku z upodobaniami bohatera przez cały czas spotykać będziemy piękne, skąpo odziane niewiasty, które towarzyszą Conanowi w prawie każdym opowiadaniu. Ponadto w każdym inna, a czytelnikowi pozostanie się tylko domyślać co stało się z poprzednimi.

"Na Croma! Zaraza na te czarnoksięskie swary! (...) Dajcie mi uczciwego wroga i uczciwy miecz, abym mógł go w niego wbić!" nasz Cymeryjczyk zmierzy się ze wszelkim plugastwem jeśli nie będzie miał wyjścia, jednak najchętniej szerokim łukiem omijałby wszelką magię, czarodziejów i czarodziejskie pomioty krzyżując swoje ostrze z uczciwymi przeciwnikami należącymi do tego świata, bowiem te, których istoty pojąc w stanie nie jest wywołują u niego niejaki lęk.

W pierwszym z trzech zapowiadanych przez Rebis tomów znaleźć możemy trzynaście opowiadań i sporo dodatków. Poza początkową wersją pierwszego z opowiadań, mamy szkice kilku innych, które nigdy nie powstały, a także szkice dwóch z opowiadań, które możemy przeczytać w zbiorze. Ponadto jest tu też jedno niedokończone opowiadanie, trochę notatek autora, mapy, opis epoki hyboryjskiej i kilka innych elementów. Wszystko to okraszone wspaniałymi ilustracjami Mark'a Schultz'a. Ponadto dzięki ciężkiej pracy wszystkie opowiadania zostały ułożone w kolejności w jakiej powstawały co pozwala czytelnikowi prześledzić jak zmieniała się postać Conana na przestrzeni lat.

Lektura z początku szła całkiem nieźle, zainteresowany "prawdziwym" Conanem, zabrałem się chętnie za czytanie by po kilku opowiadaniach wytracić tempo i lekko się znużyć. Conan jest bohaterem stałym, dawno już uformowanym, jest kimś kto moim zdaniem zawsze patrzy na świat w ten sam sposób, być może nabywa pewnych nowych umiejętności, wiedzy itp lecz tak na prawdę w gruncie rzeczy zawsze pozostaje tym samym Conanem. Dla niektórych może to być wadą, dla innych zaletą. Opowiadania również niewiele się zmieniają, Cymeryjczyk pojawia się znikąd, wpada na bardziej lub mniej ludzkie zło, któremu w ten czy inny sposób w końcu ucina łeb i odchodzi w siną dal. Dlatego też po kilku opowiadaniach wytraciłem pęd i męczyłem książkę. Ja najwidoczniej potrzebuję zmian, różnorodności, większego dynamizmu. Pomimo to oceniam opowieści o Conanie dobrze, koniec końców żal było rozstawać się z bohaterem :) Howard to klasyka low fantasy i uważam, że każdy z przyjemnością czy też z bólem powinien się z nim zapoznać :)